این دو تا را میبینید؟
.
*قد اینوری بلند است و قد آنوری کوتاه تر
.
*یکیشان رنگی بین سبز و زرد دارد و دیگری چیزی میان سرخ و سیاه
.
*یکی طعم تندی دارد و آن یکی طعمی ملایم
.
*یکی بالا تا پایینش قطر ثابتی دارد اما دیگری پایینش قطر کمتری دارد و هر چه بالا می رود قطورتر می شود.
.
*یکی چند سال است که مهمان ما است اما آن یکی هنوز یک سال هم نیست که خریده شده
.
*یکی فرانسوی است و دیگری ایرانی
.
*تازه نوع خط های رویشان هم با هم متفاوت است
.
.
.
.
اگر بخواهم ادامه دهم و کمی هم تحقیقات بیشتر انجام دهم، کلی تفاوت دیگر پیدا می شود و این لیست همینجور تا پایین می رود که برود..
.
غرض از گفتن این مقایسه چه بود؟
.
ما آدم ها هم مثل همین استکان ها هستیم
.
متفاوت، با ویژگی های خاص، برای هر کسی ظاهر و باطنی است که حکایتی در ورای خود دارد.
.
با این حال همچنان گوشه ای از دنیا به ماه احتیاج دارد. همین تفاوت ها باعث شده دنیا شبیه یک پازل هشت میلیارد تکه ای شود که هر کدام از ما یکی قطعه های این پازل هستیم. اگر اینگونه که هستیم نبودیم، اگر انقدر با دیگران متفاوت نبودیم، دیگر جایی در این پازل نداشتیم و کارایی هم نداشتیم .
.
خودتان را بشناسید، با همه ریزه کاری هایتان.
بپذیرید که قرار نیست شبیه هیچکس باشید.
.
البته این به این معنی نیست که مثل احمق ها رفتار های بدِ قابل تغییرمان را به عنوان یک اصل هستی درنظر بگیریم و بگوییم “من همینی ام که هستم”
.
اول انحناهای خودتان را درک کنید.
سپس بگردید و ببینید کجای این پازل قرار میگیرید. جایتان را پیدا کنید. جایی که هم از بودن در آنجا لذت میبرید و هم به کامل شدن این پازل کمک می کنید