امروز روزی اردیبهشتی و بهشتی بود. زندگی همیشه هم کسالت بار نیست. دیشب ساعت دو نیمه شب اینجا از کلافگی و سردرگمی و ناامیدی نوشتم. اما حالا که کمتر از بیست و چهار ساعت گذشته، میخواهم از قشنگی زندگی بنویسم. امروز چهارنقطه یا بازه زیبا داشت. اولی اش…
در ماه رمضان شبها فرصت نمیشود بخوابم. به همین دلیل روزم از لنگ ظهر شروع میشود (پس از خواب کافی) قرار است با بچه های دوره نظم شخصی یک کتاب گروهی بنویسیم. بخشی از امروز را صرف نوشتن آن کردم. در ادامه قسمتی از آنچه نوشتم را میبینید. فکر می‌‍‍کنم…
حتما از عنوان این نوشته حدس زده اید ماجرا چیست.در اصطلاح عامیانه به چیز و آدمی که باب میل نباشد می گویند نچسب.
همچنین پس از انجام یک فعالیت خوشایند عمده افراد میگویند چسبید.
این کتابها قرار نیست خاک بخورند. بلکه جایگاه ارجمندی در کتابخوانه خانه آینده ام خواهند داشت.من همین الان هم عاشق کتاب هایم هستم و ازشان انرژی می گیرم.مالکیت کتاب از هر نوع مالکیتی برایم قشنگ تر و ارزشمند تر است.
امروز بعد از مدت ها یکنواختی پرفراز و نشیب بود.
بیدار که شدم هوا خنک و ابری بود. جمعه نابی در جریان بود.
