امروز روزه بودم. ساعت دو بود که تصمیم گرفتم به دل طبیعت بزنم. سوار ماشین شدم ولی از شانس من دنده عقبش خراب بود. از پای ننشستم. پیاده رهسپار باغمان شدم. نزدیک به یک ساعت طول کشید. خسته شدم.اما پشیمان نشدم از اینکه این مسیر را پیمودم.
معتقدم در زندگی باید گاهی به خود سختی داد. اینکه انرژی کمتری دارم یا روزه هستم، نباید دلیلی شود بر اینکه از تجربه های هرچند سخت طفره بروم. شاید دیگران چنین چیزی را دوست نداشته باشند. اما من میگویم همیشه باید یک پله از چیزی که از خود انتظار داریم، تلاش بیشتری کنیم. و البته شاید دیدن طبیعت برای بعضی ها کار بیهوده ای تلقی شود. اما من آنرا برای لذت بردنم از دیدن دنیا حیاتی میدانم.
آخرین باری که از منطقه امنتان خارج شدید و کاری فراتر از انتظار خود کردید کِی بود؟
تصویر زیر را وقتی در باغ بودم گرفتم:
View this post on Instagram
با این که 19 سالمه و باید پر از انرژی باشم و کلی کارای جدید امتحان کنم اما متاسفانه خیلی وقته از منطقه امنم خارج نشدم….
هنوز کلی وقت داری زهرا
شرایط پیش اومده باعث شده خیلیا کم انرژی بشن
سعی کن از گام های کوچیک شروع کنی، شاید خارج شدن از منطقه امن شروع کردن یه هنر جدید باشه
چقدر طبیعت آغوش و بهانه خوبی است برای خارج شدن از محیط خانه، درست در روزهایی که همه اصرار دارند خانه بمانیم خسته شدم البته شاید بهتراست بگویم خسته شدیم …
طبیعت بسیار نشاط آوره
اگر نمیتونی به طبیعت بری، طبیعت رو به خونه ات بیار
خسته شدن مسئله ای نیست، سعی کن خسته نمونی
امیدوارم پویا و سرزنده باشی
ممنونم از نظرت