سیزده دقیقه از ساعت دوازده گذشته است. اینجا کلاسی است که آمارپزشکی نام دارد.
نوشتن با سیستم های دانشگاه تجربه جالبی است. قدیمی اند اما کار میکنند.
در این یکی دوساعت همینطور که به کلاس میپردازم اینجا هم خواهم نوشت.
انگار قرار است مطالعه آماری را با استفاده از یک برنامه کامپیوتری بادبگیریم.
در اولین حرکت انقلابی تصویر پس زمینه ساده سیستم را به تصویر یک گل صورتی که رویش قطرات باران است تغییر میدهم.
آنچه تا الان انجام داده ام به شکل زیر مصور شده:
خب. کلاس تمام شد. پیام اخلاقی که میتوانم بدهم جمله اخر استاد است:
من در کلاس هایم حضور و غیاب نمیکنم.